سمانه وفایی که به تازگی نمایشگاهی از نقاشی‌هایش با عنوان «دعوت به مراسم عروسی» برپا کرده و در این نمایشگاه ۵ اثر در ابعاد مختلف دارد که بیشتر آنها بالای دو متر است در گفتگو با خبرنگار مهر گفت: یک مراسم ازدواج را تصور کنید که در آن، عروس و داماد تصمیم گرفته‌اند آغاز زندگی مشترک شان را با دوستان و نزدیکان شان جشن بگیرند عروسی که در آن همه خوشحال اند و از دیدن یکدیگر لذت می برند. یک جشن عروسی پر از شادی و خوشی که به سادگی برپا شده است اما در عروسی هایی که امروز شاهدش هستیم این چنین نیست. در عروسی که شما امروز به آن دعوتید قرار است به زور عسل روی انگشت، مهر به دل عروس و داماد بشیند، عروسی که در آن کفش های زیبا پا را آزار می دهد. عروسی که اندازه کیک چند برابر تعداد مهان هاست و در آخر قضاوت ها، سایه سنگین خود را بر خوشی ها می اندازد. تابلوهای نقاشی این نمایشگاه، کلاژ و بازنمایی عکس هایی است که تناقض و تظاهر را نمایان می کند. تناقض و تظاهری که از شرایط موجود جامعه و تعاریف و هنجارهای متدوال آن ناشی شده است.
وی ادامه داد: من از کودکی به مجلس عروسی می رفتم و سوالی که در ذهنم ایجاد می شد این بود که چرا فامیل های عروس و دامادبعضا ارتباط خوبی با یکدیگر ندارند و اینکه چرا آدم‌ها دست به سانسور خودشان می زنند. در همه نقاشی های من یک نفر دارد به این مراسم نگاه می کند، یک دختر کوچکی که نماد خود من هست نظاره گر این مراسم است و این طرز فکر را القا می کند که در عروسی همه لبخند می زنند، خوشی می کنند، جشن می گیرند، ولی در تنهایی خودشان از از آن ایراد گرفته و شروع به بدگویی می کنند، به نوعی هر لحظه در حال تظاهر هستند.
این نقاش جوان با نگاهی انتقادی به رفتار برخی افراد که حتی در مراسم عروسی نیز به تظاهر دست می‌زنند، بیان کرد: انگار این افرد پشت نقاب خوشی دروغین پنهان شده اند. من برای انجام این پروژه بسیار به مراسم عروسی رفته ام و این فضاها را با فیلم ها و عکس های مراسم عروسی که در خارج از کشور برگزار می شود، مقایسه کردم. دیدم آنها خیلی ساده تر و خوشحال تر این سنت را به جای آورده اند و لذت بیشتری هم می برند.
وفایی افزود: این نوع رفتار در مراسم عروسی که پایه جامعه و تشکیل خانواده است، بسط پیدا می کند در بدنه جامعه و این رفتار به دیگر قسمت های جامعه آسیب می رساند. باید بگویم این رفتار که از کودکی ذهن مرا به خود مشغول کرده بود باعث شد تصمیم بگیرم روی بوم این تصاویر را کشیده و این رفتار به وجود آمده را نقد کنم. من سعی کردم عروسی‌هایی که با تجملات برگزار می شود به چالش بکشم. در رنگ ها، فرم صورت ها، غذاها و حتی شادی کردن ها اغراق کردم تا مخاطبی که این آثار را می بیند پی به تفکر من در این باره ببرد.
وی در مورد سوژه نمایشگاه بعدی خود توضیح داد: در نمایشگاه قبلی‌ام که در آرت اکسپو تهران برگزار شد من پیرزنی را به تصویر کشیده بودم درحالی که به موهایش بیگودی بسته بود و برای مراسم عروسی حاضر می شد ولی بسیار غمگین بود طوری که نمی خواست به آن مراسم برود ولی چاره ای جز این نداشت. در نمایشگاه بعدیم چنین سوژه هایی را پیگیری می کنم و هدفم این است روی مسائل اجتماعی و دور شدن آدم ها از یکدیگر مانور بدهم. سعی دارم در کارهایم تفکری باشد که آدم ها را تکان دهد و ذهن آنها را باز کند. وظیفه یک هنرمند این است که زاویه دید متفاوتی را به مخاطبش ارائه دهد و دنبال مد و جریانی که یکباره ایجاد شده نباشد. اجازه نقد را به مخاطبش واگذار کند و یک افق تازه را پیش روی او بگذارد.
این هنرمند نقاش که در کارنامه‌اش بازی در عرصه سینما و تئاتر را دارد به این معتقد است که چه اشکالی دارد یک بازیگر نقاش هم باشد و در این باره عنوان کرد: ابتدا به ساکن نقاش بوده ام و بعد وارد حوزه بازیگری شده ام. اتفاقا این روزها در فضاهای مجازی به شدت مورد نقد قرار گرفته ام و حملاتی به من شده است که چرا سینمایی ها وارد حوزه تجسمی شده اند. به نظرم هنر یک زبان دارد و مهم آن است که چطور اجرا می شود نه اینکه از چه صنفی و چه رویکردی این هنر به معرض ظهور در می آید.
نمایشگاه «دعوت به مراسم عروسی» از ۲۹ خرداد تا ساعت ۳ تیر ماه از ساعت ۴ الی ۸ در گالری طراحان آزاد پذیرای علاقمندان و هنر دوستان است.
سمانه وفایی متولد ۱۳۶۶ در تهران، فارغ التحصیل نقاشی از دانشگاه الزهراست و تا به امروز چندین نمایشگاه انفرادی و گروهی داشته است. وی همچنین بازیگر فیلم «ماهی و گربه» به کارگردانی شهرام مکری، «شب بیرون» به کارگردانی کاوه سجادی حسینی، «بازگشت» به کارگردانی سهیلا گلستانی و ... بوده است.
نظر شما